تار ایرانی از گروه سازهای زهی (سازهایی که صداری آنها به واسطه ارتعاش سیم ایجاد می شود) و مضرابی (مضراب وسیله ای کوچک است که نوازنده با آن به سیم ها ضربه می زند) و مقید (سازی که دسته آن پرده بندی شده است) می باشد. در ساخت تار از مواد طبیعی مانند چوب درخت (عمدتاً درخت توت)، استخوان پای شتر، روده گوسفند، سم بز و… استفاده می شود. تار در اندازه های مختلف ساخته می شود اما اندازه استاندارد آن در حدود ۹۶ سانتی متر است. تار از قسمت های مختلفی تشکیل شده است که عبارتند از : دسته، کاسه طنینی، پوست روی کاسه، خرک، شیطانک، سرپنجه، گوشی های کوک تار، پرده یا دستان، سیم گیر و …

تار بیش از دو قرن است که در موسیقی سنتی ایران حضور دارد